Wie zijn wij?

Graag neem ik u een stukje mee in mijn leven.

Ik ben mijn leven lang al hondengek en een leven zonder hond kan ik me dan ook niet voorstellen.
Toen ik, toen we net getrouwd waren, met twee bouvier reuen op een flatje woonde in de stad had ik nooit durven dromen dat ik jaren later een hele roedel om mee heen zou hebben. Gelukkig is mijn man net zo gek op honden als ik en de kinderen die er in de loop der jaren bijkwamen hadden eigenlijk weinig keus...
Gestart met boxers en in 2008 kwam er een mopsje bij. Zo’n leuk, lief en vriendelijk hondje! Ik wist al snel dat ik nog wel meer mopsjes wilde hebben. Ik besloot langzaamaan af te gaan bouwen met de boxers en met de mopshondjes door te gaan. Na een paar jaar liep ik wel tegen een aantal dingen aan.
Zo hadden mijn boxers altijd veel meer uithoudingsvermogen, hadden het met warm weer net wat gemakkelijker. Ik probeerde in mijn fokkerij hierop te gaan selecteren.

Selecteren op grotere neusgaten, niet teveel rimpels, meer hals en juist niet de meest gedrongen mops aan houden om weer mee verder te fokken. Ik had na een paar generaties inderdaad een wat sportievere mops waarbij ik merkte dat die echt wel wat soepeler door het leven ging dan de zwaarder gebouwde mopsen met veel rimpels.
In de tussentijd hadden mijn man en ik KK1 (kynologische kennis) en KK2 gevolgd, mijn man vond het leuk om daar achteraan ook nog de E&B (exterieur en beweging) te volgen en ik haalde mijn vakbekwaamheid. We volgden verschillende seminars en volgden lezingen van diverse artsen en andere wetenschappers. In de loop der jaren kregen we steeds meer het idee dat we het op deze manier niet gingen ‘redden’.

Medio 2018 hebben we daarom besloten om te gaan outcrossen.
Outcross is niet meer dan met behulp van andere genen ervoor te zorgen dat de vitaliteit een enorme boost krijgt. Hoe mooi is het dan dat we dat kunnen toepassen en daarmee ook gelijk een snuitje op de mops kunnen fokken. Inmiddels zijn we in het voorjaar 2019 ingehaald door het ministerie. De Minister bracht 18 maart 2019 een handhavingsrapport uit waarin exact beschreven staat waar je wel en waar je niet mee mag fokken. Het is duidelijk dat er alleen gefokt mag worden met honden met een te korte snuit, wanneer dit op basis van een fokprogramma is dat ervoor zorgt dat de snuit van nakomelingen in snel tempo langer wordt. Dit betekent dus dat je kortsnuiten moet kruisen met honden met een gezondere schedel met een langere snuit. Dat zijn we dan ook vol overtuiging gaan doen.
Deze Outcross hondjes noemen we Retromopsen. Ze zijn gefokt met als doel een gezondere mops te gaan krijgen die voldoende snuitlengte heeft en een gezondere schedelvorm. De neusgaatjes moeten mooi open zijn. 

Gelukkig heb ik inmiddels al wel een aantal Retromopsen rond lopen waar ik mee verder kan. Bij ‘Outcross’ kunt u lezen welke rassen we hiervoor hebben gebruikt.
Als ik kijk naar mijn mopsjes en een aantal retromopshonden zie ik echt goed verschil. De retromopsen zijn vitaler en voor zover ik nu kan bepalen lijken ze ook een goed werkend immuunsysteem te hebben. Waar bij de mopsen nog wel eens een zogenaamde jeugdpuistjes, hotspots of allergieën etc voorkomen heb ik dat bij geenéén retromopsje nog gezien. Uit de testresultaten blijkt dat ze erg gezond zijn. Al mijn outcross honden hebben een uitgebreid DNA onderzoek gehad waarop op 172 a 200 verschillende ziekten wordt gezocht die bij de beide rassen waaruit ze zijn ontstaan voorkomen. Heupen, ellebogen en patella luxatie worden ook door gespecialiseerde artsen getest en beoordeeld. Gelukkig krijgen we ook alle hulp en support van het ECGG te Utrecht.

Sommigen vragen me wel eens naar het karakter. Wat gebeurd daar nu mee op het moment dat je gaat outcrossen. Nou, op zich niet zo veel… Het zijn stuk voor stuk lieve, aanhankelijke honden die graag bij me komen liggen. Daarbij is het ook zo dat natuurlijk geen één hond hetzelfde is, ook binnen 1 ras hebben ze allemaal hun eigen karaktertje!
Mensen die nieuwsgierig zijn of het gewoon leuk vinden om het te ondervinden zijn van harte welkom om ze ‘live’ te bewonderen!
In de loop der jaren zijn we verhuisd. We wonen aan de rand van het prachtige dorpje Wehl, samen met onze 3 kinderen. Het is mooi om te zien dat ook zij, samen met hun vriend(in), inmiddels net zo enthousiast bezig zijn met de hondjes als wij.

Tot ziens!

Meranda